Ölüm ve Duygu Pornografisi II (İsmail Şen)


Bir yıl önceki yazının ikincisini yazmaya gerek var mıydı bilmiyorum ama geçen yıl yapılan Uğur Mumcu anmasındaki sakillik, bu sene de tekrarlanınca ‘’Ölüm ve Duygu Pornografisi II’’ başlıklı yazı kaçınılmaz oldu. Çağdaş, laik, Atatürkçü ve Cumhuriyetçi bildiğimiz arkadaşların düzenlediği anma organizasyonunun pespayeliğine duyarsız kalamadım. 

Geçen yılki yazının bir bölümünü aynen aktarıyorum;

 24 Ocak’ta Bandırma’da düzenlenen Uğur Mumcu anmasının yapılacağı salonun önüne koyulan temsili kanlı otomobil kapısı, lastiği, plakası akla, vicdana, ilerlemeye önem veren her insanı rahatsız etmesi gerekiyor. Aynı kanlı otomobil kapısı önceki anmalarda sahnenin içerisindeyken bu kez dışarı çıkmış. Çarmıhtaki İsa gibi dini sembol haline gelmeye başlaması beni rahatsız ettiğinden salona girmeye gerek dahi duymadım. Bir çeşit çilecilik mantığı ile Uğur Mumcu gibi değerleri anmak faydasız bir tutum.
Nasıl ki kimilerine sinema dendiğinde öncelikle akıllarına patlamış mısır geliyorsa, sözde çağdaş, laik, Atatürkçü ve cumhuriyetçilere de Uğur Mumcu dendiğinde akıllarına parçalanmış kanlı otomobil geliyor sanırım. 

 Eylemi gerçekleştirenlerin amacı da tam olarak bu değil mi zaten?

‘’Sorgulama, düşünme ve araştırmanın ardından toplumu aydınlatmanın sonucu budur.’’ diyerek, gözümüze sokmuyorlar mı o  kanlı otomobili?

Maalesef anma etkinliği adı altında o hurdayı gözümüze sokmaya devam ediyorlar. Önünde şuursuzca poz vererek fotoğraf çektirme derdine düşenleri de anlamakta zorluk çekiyorum. Aynı kitle, Mumcu’yu ölüme götüren süreci de es geçerek kendisinden bir alıntıyla, inançsız ve idraksiz bir anma cümlesiyle bir sonraki güne uyanıyor.

Uğur Mumcu’nun böyle bir kitlenin imgesi haline gelmesi rahatsız edici. Kendisinin de dediği gibi her şeyin bir sahtesi mevcut. Sahte dindar, sahte Atatürkçü, sahte demokrat, sahte laik, sahte vatansever, sahte gazeteci…

Adına yapılan birçok anma etkinliği de bahsetmiş olduğu bu sahteliklerden hallice. Maalesef matem havası kalıtsal bir lanete dönüşmüş, birbirini tekrar eden duygu sömürüsünden başka ellerinden bir şey de gelmiyor. Hiç kimse de demiyor ki: ''bırak salon etkinliklerini de Uğur Mumcu Vakfı Yayınları var. Oradan Rabıta, Sakıncalı Piyade, Tarikat-Siyaset-Ticaret, Liberal Çiftlik, Kürt Dosyası gibi daha nice eserlerini okuyalım da üç beş kişi toplanıp üzerine konuşalım...''

 Varsa yoksa akılda kalan parçalanmış bir otomobil, acıklı bir şiir, iç dağlayan bir türkü ve kapanış…

Karanlığa alışmışız bir kere, ışık tutanı satırla kovalıyor, öldürüyor, ardından yas tutuyoruz. Uğur Mumcu'yu Uğur Mumcu yapan şeyin ne olduğunu dahi düşünmeden...

Gerçekten merak ediyorum. Uğur Mumcu’yu o dandik otomobil kaputu, lastiği ve plakasıyla daha kaç defa öldüreceksiniz?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Olmak ve Sahip Olmak (İsmail Sen)

Resim
"Bir öğretmen öğrencileriyle her sabah iyilik, güzellik ve sevginin doğası üzerine konuşuyordu. Bir sabah, tam konuşmasına başlarken pencere pervazına bir kuş kondu. Bir süre şakıdı ve uçtu. Öğretmen öğrencilerine şöyle dedi; bu sabahki konuşma sona erdi."                                                                       Jiddu Krishnamurti Öğretmen, her sabah anlatmakta olduğu soyut iyilik, güzellik ve sevgiyi pencere pervazına konup şakıyan bir kuşla somutlaştırarak dışa dönük algıları sevgiye, güzelliğe ve iyiliğe kanalize eder. Olmak bilincinin temel eğitimi bu dersle başlamış olur. Tabiat, suni olan değerler karşısında en iyi öğretmendir. Verilecek eğitimde birey, dışa dönük algılarının aracılığıyla ya olmak fiilinin olgunluğuna erişip, yüksek benlik bilincine sahip olacak veyahut bilinç bulanı...
Devamı

8 Martın Rengi Pembe ya da Mor Değil "Kızıl"dır. (İlayda Urun)

Resim
8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Gününe Düzenin Dışından Bir Bakış Ne zor kadın olmak! Hele ki böyle bir ülkede. Kadının hor görüldüğü, ezilmeye çalışıldığı, pasifleştirildiği, kadına kadın olduğunun unutturulduğu bir ülkede... İşte böyle bir ülkede 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü bile yanlış lanse ediliyor insanlara. Kapitalizme, patronlara karsı mücadele etmiş, hakkını aramak uğruna bu mücadelede ölümle yüzleşmiş kadınlara ihanettir şimdi kadınlar gününün kapitalizme hizmet etmesi. 8 Mart 1857 de ABD’nin New York şehrinde 40.000 emekçi kadının çalışma saatlerinin azaltılması için başlattığı bir direniştir, mücadele günüdür. Polisin fabrikaya kapatıp yaktığı 129 kadının mücadelesinin sesidir 8 Mart. Yani kapitalizmin bize aşılamaya çalıştığı gibi bir alışveriş ve indirimler günü değil kadınların mücadeleleri uğruna ödediği bedelin simgesidir 8 Mart. Yani 8 Martın rengi pembe ya da mor değil "kızıl"dır. Kadınlara seçme ve seçilme hakkının ilk tanındığı ülkelerden ...
Devamı

Tanin no kao / Başkasının yüzü (İsmail Şen)

Resim
Bir Film, İki Kitap ve Filmi Okumak Bandırma Sinema Amatörleri Derneği’nin ‘’Film Okuma’’ etkinliğinde üçüncü filmimiz 1966 yapımı, Hiroshi Teshigahara tarafından Kobe Abe romanından uyarlanmış  ‘’Tanin No Kao/Başkasının Yüzü’’  filmi oldu. Film, bir iş kazası nedeniyle yüzünü kaybetmiş ‘’ Okuyama’’ isimli bir karakterin hikâyesini anlatıyor. Görünüşün mü kişiliği yoksa kişiliğin mi görünüşü etkilediğine ilişkin bir sorgulama yapıyor. Her ne kadar dernek olarak bu etkinlikleri ‘’Film Okuması’’ olarak niteliyor olsak da konunun uzmanı sayılmayız. Film üzerine bir grup insan amatör bir ruhla oturup tartışıyoruz. Etkinliklerde filmi seçen arkadaşımız bir otorite olarak konuşmuyor, böylelikle samimi bir diyalog imkânı buluyoruz. '’Film Okumak’’ kulağa biraz samimiyetsiz, gereksiz özgüvenli bir iş gibi geliyor. ‘’Film Sohbetleri’’ ya da ‘’ Film Analizi’’ dersek daha iyi olabilir sanki. '' Film analizi '' dediğimizde filmin teknik konularını içerisine...
Devamı