Güvenebiliyorsam Mutluyum (Sami Ateş)

Çocukluğumdan bu zamana yirmi yıl gibi bir süre geçti. Bir insan tarihi için çok uzun olan bu süre insanlık tarihi içinse bir o kadar kısadır. Çok kısa bir süre de çok büyük değişimlerin olması endişe verici bir durumdur. Bu yazımda bu süre içinde görebildiğim değişimleri anlatmaya çalışacağım.              
                
Ben çocukken insanlar birbirine güvenirdi. Yirmi yılda ne oldu da bu güven ortamı yok oldu? Bizim düğünlerimiz olduğu zaman babam düğün evinden misafir alıp getirirdi yatıya, hiç tanımadığı insanları. Tanrı misafiri denen bir kavram vardı. Çocuklar sokaklarda özgürce oynayabilirdi. İnsanlar düşünmezdi çocuğumun böbreği mi çalınacak, ona tecavüz mü edilecek yoksa kaçırılacak mı diye. İki büyük değişimden bahsettim bile. Güvensizlik ve çocukların özgürlüğü fark edebildiniz mi? Fark edemediyseniz fark edin! İşte bu fark edemeyiş-imizdir bizi bitiren, ve sömüren.
                
Çocukların özgürlüğü sadece bu soyut anlamıyla değildir. Çevrelerinde ki betonlaşma ile fiziksel anlamda da özgürlükleri alınmaktadır. Yaşamlar son bulmaktadır, yaşamlardan kastımız sadece insanların yaşamları olmamalıdır, bir bitkinin ölmesinde de, bir hayvanın ölmesinde de, insan kendi canından bir can gittiğini hissedebilmeli bunun zamanla kendisini öldürdüğünü de görmelidir artık. Bir bitkinin ölmesi demek, her insanın biraz daha oksijensiz kalması demek, bir hayvanın öldürülmesine sessiz kalmak demek, ruhunuzdan bir parça alınıp götürülmesi demek. Yaşayın hissederek, gözlemleyerek, dolu dolu, farkına vararak yaşayın sessiz çığlıkların!
                
Yaşayıp hayatı gördükçe bende de değişimler oldu. Örneğin eski mutluluğum yok artık. İnsana verdiğim değerler de yanılmalarım ya da yanlış insanlara gereksiz değerler vermemde ki yanılmalarım belki de insan yapısını çözemeyişim benim mutluluğumu azalttıkça azalttı.
                
Doğa çok iyi bir yargıçtır. İnsanoğlunun doğaya verdiği zararda, doğa hemen keser cezasını insanoğlunun. Ne demek istediğimi anlıyorsunuzdur. Küresel ısınma etkilerini göstermeye başladı bile. Peki ya bir insanın, diğer bir insanın doğasına verdiği zarar? İşte bunun cezası çok karmaşıktır. Bunun cezası toplumsal psikolojinin bozulmasıdır.
                
Toplumsal psikolojimiz bozulmuştur. Gelişen teknolojiyle, hayatımızda daha çok yer alan sosyal medya vb. ortamlarda bunun etkisi daha çok görülmektedir. Şimdi bir hayal kurun! Sosyal medyada tanışıp, konuştuğunuz herhangi birine benim çocukluk zamanımdaki insanlara güvendiğiniz kadar güvendiğinizi! İmkânsız gibi geliyor değil mi ama tuhaftır ben biraz öyle yaşamaya çalışıyorum! Direniyorum bu psikolojiye, göstermek istiyorum hala çocukluğumun insanlarının varlığını ve dik durabilen bozulan her şeye rağmen, bozulmayan insan olarak kalınabileceğinin mümkün olduğunu. Bu biraz bencilce bir cümle olmuş olabilir ancak kim ne derse desin ben böyle hissederek yaşıyorum.
                
Bir başka değişim de cesaretimiz de meydana geldi. Konuşamıyoruz! Korkuyoruz! Duygularımızı ifade etmeye, hissettiklerimizi söylemeye düşüncelerimizi açıklamaya çekinir hale geldik. Tüm bunların toplamında yaşama sevincimiz kırıldı. Dikkat ettiniz mi? Zaman ilerledikçe hayat bize bir şeyler katacağı yerde hep azaltmış bir şeyleri hatta birçok şeyi alıp götürmüş! Her şeye rağmen götüremediği tek şey umudumuz ve yılların artırabildiği tek şey eski günlere duyulan özlem ve hasret…

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Olmak ve Sahip Olmak (İsmail Sen)

Resim
"Bir öğretmen öğrencileriyle her sabah iyilik, güzellik ve sevginin doğası üzerine konuşuyordu. Bir sabah, tam konuşmasına başlarken pencere pervazına bir kuş kondu. Bir süre şakıdı ve uçtu. Öğretmen öğrencilerine şöyle dedi; bu sabahki konuşma sona erdi."                                                                       Jiddu Krishnamurti Öğretmen, her sabah anlatmakta olduğu soyut iyilik, güzellik ve sevgiyi pencere pervazına konup şakıyan bir kuşla somutlaştırarak dışa dönük algıları sevgiye, güzelliğe ve iyiliğe kanalize eder. Olmak bilincinin temel eğitimi bu dersle başlamış olur. Tabiat, suni olan değerler karşısında en iyi öğretmendir. Verilecek eğitimde birey, dışa dönük algılarının aracılığıyla ya olmak fiilinin olgunluğuna erişip, yüksek benlik bilincine sahip olacak veyahut bilinç bulanı...
Devamı

8 Martın Rengi Pembe ya da Mor Değil "Kızıl"dır. (İlayda Urun)

Resim
8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Gününe Düzenin Dışından Bir Bakış Ne zor kadın olmak! Hele ki böyle bir ülkede. Kadının hor görüldüğü, ezilmeye çalışıldığı, pasifleştirildiği, kadına kadın olduğunun unutturulduğu bir ülkede... İşte böyle bir ülkede 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü bile yanlış lanse ediliyor insanlara. Kapitalizme, patronlara karsı mücadele etmiş, hakkını aramak uğruna bu mücadelede ölümle yüzleşmiş kadınlara ihanettir şimdi kadınlar gününün kapitalizme hizmet etmesi. 8 Mart 1857 de ABD’nin New York şehrinde 40.000 emekçi kadının çalışma saatlerinin azaltılması için başlattığı bir direniştir, mücadele günüdür. Polisin fabrikaya kapatıp yaktığı 129 kadının mücadelesinin sesidir 8 Mart. Yani kapitalizmin bize aşılamaya çalıştığı gibi bir alışveriş ve indirimler günü değil kadınların mücadeleleri uğruna ödediği bedelin simgesidir 8 Mart. Yani 8 Martın rengi pembe ya da mor değil "kızıl"dır. Kadınlara seçme ve seçilme hakkının ilk tanındığı ülkelerden ...
Devamı

Tanin no kao / Başkasının yüzü (İsmail Şen)

Resim
Bir Film, İki Kitap ve Filmi Okumak Bandırma Sinema Amatörleri Derneği’nin ‘’Film Okuma’’ etkinliğinde üçüncü filmimiz 1966 yapımı, Hiroshi Teshigahara tarafından Kobe Abe romanından uyarlanmış  ‘’Tanin No Kao/Başkasının Yüzü’’  filmi oldu. Film, bir iş kazası nedeniyle yüzünü kaybetmiş ‘’ Okuyama’’ isimli bir karakterin hikâyesini anlatıyor. Görünüşün mü kişiliği yoksa kişiliğin mi görünüşü etkilediğine ilişkin bir sorgulama yapıyor. Her ne kadar dernek olarak bu etkinlikleri ‘’Film Okuması’’ olarak niteliyor olsak da konunun uzmanı sayılmayız. Film üzerine bir grup insan amatör bir ruhla oturup tartışıyoruz. Etkinliklerde filmi seçen arkadaşımız bir otorite olarak konuşmuyor, böylelikle samimi bir diyalog imkânı buluyoruz. '’Film Okumak’’ kulağa biraz samimiyetsiz, gereksiz özgüvenli bir iş gibi geliyor. ‘’Film Sohbetleri’’ ya da ‘’ Film Analizi’’ dersek daha iyi olabilir sanki. '' Film analizi '' dediğimizde filmin teknik konularını içerisine...
Devamı